Ik zat zo diep in mijn comfortzone, dat het pijn deed
Column #31
- Rubriek
- Blog
- Datum
- 1 november 2021
- 3 minuten leestijd
Zakelijk succes, maar iets minder levensgeluk. Onze columnist Freek Kraaikamp (36) heeft er zelf mee te maken gehad. Wekelijks ontmoet hij mensen die net als hij gevangen zitten in zo’n ‘comfortzone’ dat het pijn doet. Hij schrijft over zijn ervaring en zet je aan het denken over jouw gouden kooi. Nu is het moment om eruit te stappen.
Doodongelukkige koning van de apenrots
Recent had ik een geanimeerd gesprek met een oud contact, die mij genadeloos confronteerde met ‘de oude Freek’. Die oude Freek, die had het goed voor elkaar. Een leuke baan in de hoofdstad, op vijf minuten wandelen van zijn huis, een auto van de zaak die hij ook op de zaak kon parkeren, een godssalaris, een contract voor onbepaalde tijd, een krankzinnige bonusregeling, nog veel meer zakelijk succes. De koning van de apenrots en een dik salaris als beloning. Maar ondertussen was ik dood en doodongelukkig. In het gesprek werd ik herinnerd aan mijn eigen woorden uit die tijd. Ik zat zo diep in mijn comfortzone, dat het pijn deed.
Het verbazingwekkende is dat ik nu wekelijks mensen tegenover mij tref die met exact hetzelfde euvel kampen. Een torenhoog salaris, een mooie auto, zakelijk succes, maar nul levensgeluk. Je door de weeks doodvervelen om tijdens het weekend finaal door de geluidsbarrière te gaan. Een paar dagen bijkomen op de zaak en dan alweer uitkijken naar het weekend. Ze zitten, net als ik, gevangen in een zo’n comfortabele kooi dat het pijn doet.
Stap uit de gouden kooi
Pijn van onder prikkeling, pijn van onderontwikkeling en pijn van pure verveling. Het mag allemaal wat zeurderig en verwend aanvoelen. Toch herken ik het, en ik weet als geen ander hoe eng en moeilijk het is om uit die kooi te breken. Toch deed ik het en ik heb er geen moment spijt van. Alhoewel, soms lig ik nog wel eens doodvermoeid over mijn bureau dromend over de dagen dat ik het niet zo druk had. Maar diep van binnen weet ik dat de stap buiten mijn gouden kooi de beste stap ooit was.
Het loslaten van je zekere salaris, erkenning en zekerheid is eng. Toch daag ik iedereen die bij mij aan tafel komt uit om het te doen. Om op zoek te gaan naar een plek die het vuur weer aanwakkert. Naar een plek die ervoor zorgt dat de dagen weer voorbijvliegen in plaats van kruipen. Naar een plek waar je moe thuiskomt van de uitdaging en niet uitgeput van de verveling. Het leven is te mooi, te kostbaar en te uitdagend om de klok voorbij te zien kruipen in je gouden kooi. Hoe hoog je salaris ook is.
En als ik het praktisch maak, dit is misschien wel het juiste moment om om je heen te kijken. Dat kan binnen je eigen werk, of erbuiten. Want de schaarste op de arbeidsmarkt is groter dan ooit. Dat maakt werkgevers creatief, dat zorgt ervoor dat er ruimte is voor nieuwe initiatieven. Gun jezelf een kijkje buiten je kooi. Want je mag jezelf best afvragen hoe goud die kooi echt is, als je er zelf ongelukkig van wordt.
Gelukkige medewerkers, succesvolle organisatie
Organisaties die een Chief Happiness Officer (CHO) hebben, zijn aantoonbaar succesvoller. Gelukkige medewerkers die werk doen dat bij ze past, zorgen voor betere resultaten. Ze zijn vitaler, enthousiaster en innovatiever. Conclusie? Gaat het goed met de werknemers, dan gaat het goed met de organisatie! Ontdek de praktische opleiding tot ‘Werkgelukdeskundige’ en leer wat je als HR-professional kunt doen om meer uit je medewerkers te halen.
