If it’s not a f#ck yeah, it’s a hell no

Stiekem haal ik best veel inspiratie uit de boeken die mijn vriendin leest. Niet dat ik er echt voor ga zitten, want mij zijn ze soms te zweverig. Of wellicht nog eerlijker, ik ben er wat te trots voor. Maar soms scan ik uit mijn ooghoeken, liggende op de bank, een aantal koppen en dan moet ik toch toegeven dat er best zinnige dingen tussen staan. Zo lag ik afgelopen weekend, languit onderuit op de bank, tegen mijn vriendin aan en viel mijn oog op een veelkleurig gedrukte zin in een nog veel kleuriger boek. Bovenaan pagina 28 stond in rood krullende letters geschreven: ‘If it’s not a f#ck yeah, it’s a hell no’. En om heel eerlijk te zijn, heeft dat ene zinnetje de rest van mijn weekend gedomineerd.

Het dilemma: verstand versus gevoel

De laatste jaren, sinds mijn burn-out, leef ik namelijk best veel op mijn gevoel. Voelt het niet goed, dan doe ik het niet. Zo simpel is het, of was het. Want ook ik, inmiddels net 36 geworden, voel de tand des tijds. Volwassen worden heet dat dan. Keuzes maken, verantwoordelijkheid nemen, verstandig doen, denken aan later. Dat soort dingen. En ergens heb ik gemerkt dat al die verstandige keuzes toch best vaak conflicteren met het maken van keuzes op basis van je gevoel. En juist die realisatie heeft me mijn hele weekend gekost.

Want hoe doe je dat nu? Naar je gevoel luisteren én verstandige keuzes maken? Kan dat überhaupt wel? Is het niet het ene óf het andere? Natuurlijk is ieder leven anders. Ik heb natuurlijk lekker makkelijk praten zonder kinderen, zonder een dikke hypotheek en zelfs zonder een auto voor de deur is het allemaal net even wat gemakkelijker luisteren naar je gevoel.

Kiezen voor joie de vivre kost moeite

Maar toch wil ik je uitdagen dat ene zinnetje, bovenaan pagina 28 in het boek van mijn vriendin, eens een paar dagen op een post-it op je koelkast, kamerdeur, laptop of beeldscherm te plakken. Ik geloof namelijk heilig dat we onbewust heel vaak ons onderbuikgevoel negeren. Of het nu komt doordat we voor zekerheid, herkenbaarheid of maatschappelijke druk kiezen weet ik niet. Maar wat ik wel weet is dat ik pas merkte hoeveel ik mijn gevoel onderdrukte, toen ik er echt op ging letten.

Of het nu ging om een rondje lopen in de pauze, en even onbereikbaar zijn voor mijn collega’s en klanten. Een frikandel speciaal eten of patatje met tijdens de lunch, in plaats van een gezonde salade of een bruine boterham. Een middagje vrij te pakken om een leuk side-project te draaien of misschien wel het afslaan van die ene goedbetaalde klus die eigenlijk helemaal niet past in het pad waar je naartoe wilt. De keuzes die ik maakte worden zoveel vaker vanuit het externe beïnvloed dan dat ik zelf door had. En ergens zit dat mijn joie de vivre soms best vaak in de weg. Het kost vaak meer moeite om mijn eigen weg te kiezen, dan die van een ander. Merkte ik.

Dus, plak die post-it op je koelkast

Schrijf hem daarom ook gewoon eens op. Met dikke letters het liefst: If it’s not a f#ck yeah, it’s a hell no. Schrijf het in je agenda, op je hand, in je telefoon of op een briefje. Onderzoek eens een weekje op basis waarvan jij je keuzes maakt. En let wel, ik vraag je niet al je keuzes op basis van je gevoel te maken. We moeten ook allemaal, juist in deze tijden, onze huur of hypotheek te maken. Maar begin eens klein, haal dat broodje kebab of die frisse neus in de pauze gewoon als je daar zin in hebt.

Dan ga ik straks een bosje bloemen voor mijn vriendin halen, want die heeft zoals zo vaak toch weer gelijk gekregen. Normaal ben ik te trots om haar gelijk toe te geven. Maar eerlijk is eerlijk ook je ongelijk toegeven voelt soms best goed.

Versterk je persoonlijke kracht

Zitten jouw gedragspatronen soms ook je plezier in je werk en je leven in de weg? Laat je jouw keuzes teveel beïnvloeden door de ander? Leer je eigen koers te varen en vanuit je persoonlijke kracht uitdagingen aan te gaan.

BEKIJK DE TRAINING