Living in Beijing for a week

Het leven in Beijing

Na een wervelende week in Shanghai heb ik de afgelopen week mogen doorbrengen in Beijing. Deze stad laat zich kenmerken door eeuwig durende files, grote business districten, oneindige shopping malls, kraampjes met Chinese lekkernijen op elke hoek van de straat en bijzonder gezellige wijken vol restaurants en bars.

De wereld van de taxi’s hier is bijzonder. Taxichauffeurs klagen hier steen en been vanwege de enorme hoeveelheid auto’s. Ze staan meer in de file dan dat ze rijden. Op bepaalde dagen mogen ook enkel de auto’s met ‘even’ nummer rijden en de andere dag de ‘oneven’ nummers. Het boeiende is wel hun rijstijl. Elke keer kijk ik vol bewondering vanuit de achterbank hoe ze zich een weg weten te manoeuvreren tussen alle autobanen door. Soms spannend, over het algemeen fascinerend!

Handelen vanuit intuïtie

Van mijn week in Shanghai leerde ik dat ik niet direct af moet gaan op de eerste, ogenschijnlijk wat terughoudende houding. Daarom ben ik nu meer mezelf en handel ik meer vanuit intuïtie. Het gevolg is dat ik nog meer plezier heb én mijn cursisten dit enorm waarderen. Voor hen nooit teveel feedback, bewustwording en diepgang. Een belangrijk leerpunt voor mij! En dan de warmte aan het eind van de module waarbij ik van meerdere deelnemers een knuffel kreeg! Dit maak ik in Nederland nooit mee. Als er eenmaal verbinding is dan zijn Chinezen ontzettend warm en geven ze hier ook gemakkelijk uiting aan.

Klantvriendelijkheid ten top

Nu zijn er wat dingen die er anders aan toe gaan dan in Nederland. Ik ben in Nederland al weleens onder de indruk van de fijne conferentieoorden waar we trainingen verzorgen. Hier gaat het nog een stap verder. In Beijing stond er de hele dag iemand aan de andere kant van de deur om de deur te openen en te sluiten. Dat is nog eens klantgerichtheid! En tijdens alle pauzes stonden er twee medewerkers in de gang om je vriendelijk toe te lachen als je langsliep. Als nuchtere Nederlander word ik dan wat ongemakkelijk en durf ik ze op een bepaald moment niet meer aan te kijken en doe ik die deur het liefst zelf open en dicht. En dan de lunches. De eerste dag genietend van een Chinese lunch op de 4e verdieping en op de tweede dag een Italiaanse lunch op de 1e verdieping. Qua comfort voor de deelnemers én trainer niks te klagen!

Laat je niet leiden door de buitenkant van iemand

In deze twee weken heb ik vooral geleerd hoe belangrijk het is om van je eigen kracht uit te gaan en je vooral niet te laten leiden door de ‘buitenkant’ van een andere cultuur. Uiteindelijk heeft ieder mens behoefte aan aandacht, bevestiging en warmte. Of je nu Chinees of Nederlander bent. Het boeiende is dat de generatie waar ik deze twee weken mee werk (35-45 jaar) ouders heeft die zijn opgegroeid tijdens het Mao-bewind van onderdrukking en communisme. Gisteren dineerde ik nog met een collega. Ze deelde dat haar ouders nog echte ondervoeding hebben gekend. De opvoeding van deze generatie werd over het algemeen niet gekenmerkt door warmte, geïnteresseerde vragen vanuit ouders en positieve stimulans. In mijn trainingen zag ik allemaal deelnemers die zoveel warmte geven. Groepen gericht op nieuwsgierigheid en positieve stimulans naar elkaar. Dat soort momenten maakt mij bewust van de reden dat ik voor dit vak heb gekozen!

Ik maak me klaar voor mijn terugreis en neem deze verrijkende ervaringen en herinneringen met me mee naar Nederland. Tot snel!